- głośny huk
- громкий грохот
Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski. Jerzy Kazojć. 2009.
głośny huk
Смотреть что такое "głośny huk" в других словарях:
huk — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} bardzo głośny, nisko brzmiący dźwięk spowodowany upadkiem, uderzeniem, wystrzałem, wybuchem itp.; łomot, grzmot, łoskot : {{/stl 7}}{{stl 10}}Huk maszyn, motoru, morza, piorunów, armat.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozedrzeć — dk XI, rozedrzećdrę, rozedrzećdrzesz, rozedrzećdrzyj, rozdarł, rozdarty, rozdarłszy rozdzierać ndk I, rozedrzećam, rozedrzećasz, rozedrzećają, rozedrzećaj, rozedrzećał, rozedrzećany «drąc rozdzielić coś na dwie lub więcej części, zrobić w czymś… … Słownik języka polskiego
grzmot — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. grzmotocie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bardzo głośny huk towarzyszący zwykle błyskawicy i wyładowaniu atmosferycznemu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Słychać grzmot. Rozlega się … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ryk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gruby, głośny, przeciągły głos wydawany przez bydło domowe i niektóre dzikie zwierzęta, np. jelenia, niedźwiedzia; krzyk, beczenie : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
buch — {{/stl 13}}{{stl 8}}wykrz. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyraz naśladujący tępy, krótko brzmiący, głośny odgłos o ciemnej barwie, powstający np. przy wystrzale, wybuchu, uderzeniu pioruna, gwałtownym upadku… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
hałas — m IV, D. u, Ms. hałassie; lm M. y «nie skoordynowane, zakłócające spokój głośne dźwięki, głośny stuk, trzask, huk, głośna rozmowa, krzyki; wrzawa, harmider» Dokuczliwy, dziki, ogłuszający, piekielny hałas. Hałas uliczny. Hałas wielkiego miasta.… … Słownik języka polskiego
huczeć — ndk VIIb, huczećczę, huczećczysz, hucz, huczećczał, huczećczeli huknąć dk Va, huczećnę, huczećniesz, huczećnął, huczećnęła, huczećnęli, huczećnięty, huczećnąwszy 1. «wydawać głośny, niski dźwięk; rozbrzmiewać niskimi dźwiękami» Morze huczy. Huczą … Słownik języka polskiego
piorunowy — przym. od piorun Chmury piorunowe. Burza piorunowa. ∆ chem. Kwas piorunowy «izomer kwasu cyjanowego, związek nietrwały, lotny, łatwo polimeryzujący, trujący; tworzy sole pioruniany» przen. «gwałtowny, silny, szybki, głośny jak piorun,… … Słownik języka polskiego
potężny — potężnyni, potężnyniejszy 1. «odznaczający się siłą fizyczną; wielki pod względem rozmiarów, masywny, ogromny» Potężny mężczyzna. Potężne drzewa. Potężne łapy niedźwiedzia. Potężna budowla. przen. Potężny umysł. Potężna indywidualność. 2. «mający … Słownik języka polskiego
hałas — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. hałassie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} głośny dźwięk, odgłos wywołany np. stukaniem, trzaskaniem, uderzeniem ciężkiego przedmiotu o twardą powierzchnię; stuk, trzask,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
potężny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, potężnyni, potężnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}wyróżniający się, dominujący nad kimś, czymś rozmiarami lub siłą fizyczną; ogromny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Potężna góra,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
